سامان #1

سامان کم حَرفه. خیلی کم حرف. به نظر من، کم حرفی می‌تونه یکی از بهترین خصوصیات انسانی باشه. البته کم حرفیِ سامان دل‌پذیرتر از کم حرفی بقیه‌ی آدماس. دلیلش هم اینه که وقتی لب باز می‌کنه و شروع می‌کنه به حرف زدن آدم دلش می‌خواد بمیره. باید تاکید کنم که سامان وقتی حرف می‌زنه سعی می‌کنه کل کلامش بیشتر از چند جمله نشه. ولی همون چند جمله می‌تونه آدم رو به سمت خودکشی ترغیب کنه. می‌پرسی چرا؟ آخه اون ... نمی‌دونم چرا ... ولی سامان فقط از بدیهیات صحبت می‌کنه. چند نمونه از صحبت‌هاش:

1- وقتی هوا گرمه، آدم باید کمتر لباس بپوشه که گرمش نشه.

2- سیگار مضره. مخصوصا برای کسایی که سیگار می‌کشن.

3- (وسط مافیا بازی کردن) در این جمع، یه عده‌ای مافیان و یه عده‌ شهروندن.

و جملاتی از این قبیل. بدیهیات سامان خیلی روی اعصابن. حرفایی رو می‌زنه که تو از قبل هم بهشون آگاهی. بیشتر از این آدم می‌نویسم.